ဒီအေၾကာင္းေျပာရင္
ငါရယ္၊ မင္းရယ္
အတိတ္ေလး အနည္းငယ္၊ မေရရာတဲ့ လက္ရွိနဲ ့
တေစ ၦတစ္ေကာင္လို အနာဂတ္ ေတြပါလာေတာ့မယ္( ငါမ်က္လံုးေတြကန္းသင့္ရင္ ကန္းထားရမယ္ )
မုိးသည္းခဲ့ေပမယ့္ ကတိစကားေတြေတာ့ ေသြ ့ေျခာက္ပ်က္သုဥ္းလွ်က္
( ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္မေနနဲ ့လို ့ ေျပာခဲ့တဲ့မင္း ကိုယ္တုိင္ေတာ့ ျငိမ္သက္လို ့ )
မင္းေျပာတဲ့စကားေတြက ငါ့မာနထက္ ငါ့ရင္ကို ထက္ပုိင္းက်ိဳးေစတယ္...
မင္းနဲ ့ေဝးကြာရမွာထက္ ဘယ္အရာကမွ ညေတြကုိ ပိုမေမွာင္ေစနုိ္င္ေတာ့ဘူး....
အီေကြတာမွာ အေလ့က်ေပါက္တဲ့အပင္ေတြထဲေတာ့ စာရင္းမသြင္းလုိက္ပါနဲ ့
ငါတစ္ပင္တည္းဘဲ ၀င္ရုိးစြန္းမွာ ေအးခဲေနလိုက္ေတာ့မယ္.....
မင္းေျပာသလိုဘဲ ဘာေကာင္မွေတာ့မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ
အိမ္မက္တဆင္စာနဲ ့ မင္းအသုိင္းအ၀ုိင္းၾကားမွာ ဘယ္လိုမွ ခရီးမေပါက္တာသိပါတယ္ကြာ
ငါေလ ဘာမွမဟုတ္တာ ကိုဘဲ သိမ္းထားပါရေစ
မင္းကို သတိရရင္ မၾကာ မၾကာ ထုတ္..ထုတ္ၾကည့္ရေအာင္ေပါ့......
ငါ့အတိတ္ရဲ့ ေဆးစက္ေတြကို ျပန္ၾကည့္ရင္
မီးခိုးေရာင္က အမ်ားသားဘဲ ( အတိတ္ကို ငါဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္မတင္ပါဘူး )
ရွဴသြင္းေနတဲ့ေလက ငါ့ပစၥဳပၸန္ဘဲ...
ေရးလက္စ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ငါ့အိပ္စက္ျခင္းဘဲ..
ငါက ေသြးေအးတယ္ ႏွဳတ္ဆိတ္တယ္
တိုးတိတ္လြန္းေတာ့ ငါ့နွလံုးခုန္သံကို မင္းသတိျပဳမိပါ့မလား။
မင္း......
င့ါဘ၀ကို ေလာင္ကြ်မ္းေစတယ္
မင္းမ်က္ႏွာေရွ ့ကေန ဖယ္ခြါလိုက္ ၾကမ္းေပၚလႊင့္ပစ္လုိက္ ( ေျခေထာက္နဲ ့နင္းလိုက္တာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ )
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပာမွူန္ေတြအျဖစ္နဲ ့ အမွိုက္ပံုးထဲမွာ..
ဒါေပမယ့္ ငါ့ဘ၀ကို ငါေက်နပ္တယ္
မင္းႏွဳတ္ခမ္းဖ်ားကေန တယုတယ
မီးခိုးေငြ ့ကြင္းေလးေတြအျဖစ္ လွလွပပ
စိတ္လိုလက္ရ မင္းမွူတ္ထုတ္ေနတတ္တဲ့
အခ်ိန္ေတြကို ျပန္ေတြးမိရင္ေပါ့.....
ဒီလိုနဲ ့ေပါ့ေလ...
မင္းနဲ ့ပတ္သတ္ရင္ ငါဟာ အရူးတစ္ေယာက္ထက္ပုိခဲ့တယ္
ငါကေတာ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ ့ ငါ့လမ္း ငါေဖာက္ဆဲ
ဘယ္လိုလဲေဟ့မင္း
လမ္းေလွ်ာက္နုိင္ပါ့မလား.......။
No comments:
Post a Comment