ေနရက္မ်ားသည္ သိသိသာသာ ေျခာက္သေယာင္းလ်က္ရွိသည္။ အရင္က ကုန္ဆံုးလြယ္ေသာ
ညတို ့သည္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ရွည္လ်ားမဲေမွာင္လ်က္သာ။
မနက္လင္းတည္းက စေသာက္ခဲ့ေသာ စီးကရက္ဖင္စီခံသည္ အေပၚမွ တအိအိျပိဳဆင္းလာေသာ
အေလးခ်ိန္မ်ားအေပၚညည္းညူလ်က္..
ေကာ္ဖီခြက္ထဲမွ ကာဖင္းဓါတ္တုိ ့၏ေတးသြားအကမ်ားႏွင့္အတူ ညသည္မီးစာကုန္စျပဳေနေပျပီ။
ေရာင္နီအလင္းလာစ အခ်ိန္ထိ စာမ်က္နွာတုိ ့ေပၚတြင္ အလြမ္းနွင့္ သတိရျခင္းသာ
ေရးခဲ့နုိင္ေသးသည္။
သူမသည္ Minilaptop ကိုမျကုိက္.. ညစာ ကုိမျကိုက္.. ပြစိပြစိ လုပ္ျခင္းကိုမျကိုက္..
ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္း ကိုမျကုိက္ ..
ထုိ ့အတူ ခ်စ္တယ္ေျပာရမွာကိုလညး္ မၾကိဳက္ေပ .. သူမအေျကာင္းမေတြးဘဲသာေနလ်င္
ရင္ဘတ္သည္ သိသိသာသာ ေနရာက်ယ္၀န္းသြားလိမ့္မည္ထင္သည္။
သူမ လ်စ္လ်ဴရွု ့ထားသည့္ ေနာက္ပုိင္းမွဘဲ မေကာင္းမွူတုိ ့သည္ ငယ္ေပါင္းမ်ားသဖြယ္
က်ေနာ့္အား တြယ္တာလာျကသည္။
ဂရုစုိက္မွူ မရွိေသာ အေနအထုိင္တုိ ့သည္ နွာေစးေခ်ာင္းဆုိးျခင္းတုိ ့အား
သြားေလရာေခၚေဆာင္ေနသည့္အလား။ပရမ္းပတာနုိင္လွေသာ ထုိရာသီဥတုတြင္
က်ေနာ္ အသားမက်နုိင္ေသးေပ။
အားလပ္ရက္ သတ္မွတ္ခ်က္မရွိ။ ခံစားမွူေနာက္ ခႏၶာကိုယ္က မလုိက္နုိင္။
ရပ္တည္မွူတစ္ခုအတြက္
ဒုတိယဘုရားသခင္အတြက္ မုိးသည္ညမ်ားတြင္ ေျမျပင္ေပၚတြင္လည္း အိပ္စက္ခဲ့ဖူးခဲ့ျပီ ။
က်ဲက်ဲေတာက္ ေနပူေအာက္တြင္ ဖုန္မွူန္ ့မ်ားကို ခါးခါးသက္သက္နမ္းဖူးခဲ့ျပီ။
ႏွင္းမွူန္ေအာက္တြင္ ဆြယ္တာတစ္ထည္နဲ ့လည္း ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္။
တခါတေလေတာ့လည္း " လူျဖစ္ရက်ိဳူးနပ္လိုက္တာ ဆိုတဲ့" ရြဲ ့စကားေတြကို သတိရမိတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္လူငယ္ဘ၀သည္
ေသြးသားနဲ ့တည္ေဆာက္ထားျခင္းလား စည္သြပ္ဘူးတခုလား ေ၀၀ါးလ်က္
(ရက္မလြန္တာကိုဘဲ ျကံဖန္ေက်းဇူးတင္ေနမိေသးသည္)။
အိပ္ယာက ႏိုးထခ်ိန္တိုင္း ေသြးပ်က္ေနမိတယ္။
အလုပ္ခ်င္ဆံုးက ျပန္လည္ အိမ္မက္ေနျခင္းတခုသာ...
စေန တနဂၤေႏြတုိ့သည္ သာမန္ရက္မ်ားထက္ တံလ်ပ္လ်င္းလ်င္းထလ်က္ရွိေနသည္..
မနီးေတာ့မယ့္အတူတူ မနက္ျဖန္ေတြမွာ ငါတုိ ့ထပ္ေ၀းခ်င္ေသးတယ္
ငါတုိ ့ေတြ မဆံုနုိင္ဘူးဆုိတာ ေသခ်ာသြားခ်င္လုိ ့ပါ.....
အိပ္ယာက ႏိုးထခ်ိန္တိုင္း ေသြးပ်က္ေနမိတယ္။
ReplyDeleteအလုပ္ခ်င္ဆံုးက ျပန္လည္ အိမ္မက္ေနျခင္းတခုသာ...