ညသည္ ၾကယ္စင္လည္ဆြဲတဖ်တ္ဖ်တ္ႏွင့္ ဝတ္စံုနက္နက္ကို ဆင္ျမန္းလ်က္....
က်ေနာ္ကေတာ့ ေျကြက်မယ့္ ၾကယ္အပုိင္းအစကေလး ရလုိရျငား
လမ္းမ်ားေပၚတြင္ လက္ျဖန္ ့ေလ်ာက္သူေတြနွင့္ အေရာမ၀င္လိုေပ။
သူမ.........
ညကုိ ဆန္ ့က်င္ကာ အေရာင္လက္လက္ႏွင့္...
သူမလွဴပ္ရွားပံုက သြက္လက္သေလာက္ သိမ္ေမြ ့သည္...ျမန္ဆန္သေလာက္ အိေႄႏၵရွိသည္...
လြတ္လပ္မွဴကုိ ႏွစ္သက္သေလာက္ ရန္လိုစိတ္အလွ်င္းမရွိ ။
သူမက ေအာင္ဆီဂ်င္သန္ ့သန္ ့တြင္ ေပ်ာ္ေမြ ့သည္.......
က်ေနာ္က ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိဒ္ ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ ။
ဂ်ဴးေျခာက္သန္းကို သတ္ပီးမွ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ကုိရတာ တန္တယ္လို ့သတ္မွတ္ရင္
ဖန္ပုလင္းတစ္လံုး ေျပးယူပီး သူမကုိ ပိတ္ေလွာင္ထားလိုက္မည္ ။
ဒါ့ေၾကာင့္ဘဲ သူမလြတ္လပ္စြာ ေတာက္ပေနမွဴကုိ အေမွာင္ထဲကေန ရပ္ၾကည့္ေနနိုင္ေအာင္
မျဖစ္စေလာက္ ခံနုိင္ရည္နည္းနည္းနဲ ့ ျကုိးစားၾကည့္ေနဆဲ ။
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ ..
ၾကယ္စင္တစ္အုပ္ထက္ ပုိးစုန္းၾကဴးတစ္ေကာင္ကုိဘဲ ပိုေတာင့္တသူပါ....
ယုတ္စြအဆံုး အေမွာင္ေတြကို ဖမ္းဆုပ္ရေစဦးေတာ့
ေရာင္စဥ္ျဖာတဲ့ အသက္ရွဴသံသဲ့သဲ့ေလးကုိ ႏွလံုးသားနဲ ့ နားဆင္ခြင့္ရရင္ ငါေရာင့္ရဲျပီ............။
No comments:
Post a Comment